παραναίω

Α

1. (το ενεργ. και μέσ.) βάζω κάποιον να κατοικήσει κάπου, εγκαθιστώ κάποιον σε έναν τόπο, παροικίζω

2. μέσ. παραναίομαι

κατοικώ κοντά σε κάποιον, γειτονεύω.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + ναίω «κατοικώ, εγκαθιστώ»].